Tsjechië 2010, watersnood

Op maandag 9 augustus leek het ons een goeie dag om een toertocht te maken per auto. ’s-Maandags zijn immers de meeste bezienswaardigheden gesloten en het was de afgelopen dagen niet van dat al te beste weer geweest. Twee dagen ervoor had het 24 uur achtereen geregend. Gevolg, veel wateroverlast in de dalen. Zo ook bij onze camping maar dat was nog te overzien, wij zaten toch op een heuvel en hielden het nog droog. Dat de regenval erger was dan we wisten bleek toen we sms-jes ontvingen van familie en vrienden uit Nederland. Hevige overstromingen hadden sommige dorpen flink onder water gezet. Maar welke dorpen dat waren en in welk gebied wisten we niet precies.
Toch op stap om van de prachtige natuur aan de rand van het Reuzengebergte te gaan genieten. Samen met vrienden, die we geheel onverwacht op de camping tegen waren gekomen, gingen we vol goede moed op weg richting Frydlant, ten noorden van de hoofdstad Praag. Op nog geen half uurtje rijden van onze camping kwamen we in Mnisek aan. Direct werd duidelijk dat we in door watersnood getroffen gebied waren aan beland. Bruggen vernield, bomen omgeknakt, stukken asfalt weggespoeld, huizen onder water en veel meer ellende. Uiteraard kwamen we al snel hulptroepen tegen die ons de weg vroegen. Waarom weet niemand en kennelijk kwamen sommige troepen vanuit andere regio’s. Na het aanschouwen van een mee gespoelde vrachtwagen gingen we verder.

Onderweg naar Frydlant zagen we parkeerplaatsen die vol lagen met huisraad. Overal omleidingen, veel politie en brandweer op straat. Bij Frydlant aangekomen mochten we niet het centrum in. De auto’s dan maar geparkeerd en een stukje wandelen. Zo op het eerste gezicht was er niets te zien maar eenmaal lager in het centrum gekomen liepen we langs de brandweerkazerne van Frydlant. Duidelijk was dat deze ook onder water had gestaan. Veel hulptroepen uit de regio waren hier samen gekomen. Bijzondere hulptroepen ook zoals te zien is op bijgevoegde foto’s. Er was duidelijk sprake van een noodsituatie want even verderop in het centrum lagen de straten bezaait met huisraad die de overweldigende watervloed niet heeft overleeft. Na deze schokkende ervaring en wat donaties, in de vorm van inkopen bij de lokale ondernemers gedaan te hebben, zijn we door gereden.

Na Frydlant kwamen we aan in Raspenava. Een klein dorpje waar veel leed was geweest. Ook hier huisraad op straat gestapeld, schuren en opstallen weg gevaagd door het water dat soms 3 tot 4 meter hoger had gestaan dan normaal het geval is.
Hier werden wij geadviseerd om een andere kortere route te nemen. Dit hadden we zelf ook al bedacht maar ja je bent in een vreemd land. Via Oldrichov Vhájích, waar we een brandweervoertuig zelf als slachtoffer van de watersnood tegen kwamen, zijn we terug gereden naar de stad Liberec, vlak bij onze camping. Zo zie je maar dat je zonder media niets weet van de ellende die hemelsbreed op enkele kilometers, want dat is het, afstand gebeurt.

Op de weg terug naar huis troffen we bij de grens met Duitsland no enkele brandweervoertuigen aan in een soort van kloof. Wat daar precies aan de hand was blijft gissen want de doorgang werd naarstig belemmerd door de Policie.