De winter staat voor de deur

De winter staat voor de deur maar wil nog niet echt door drukken. Gelukkig maar want dat is goed te merken in de werkplaats. De kachel, die het vorig jaar nog prima deed, wil niet meer ‘starten’. Vermoedelijk zit er wat vuil in de gastoevoer. Daartegenover staat dat een deel van een scheidingswand met de buurman er uit is gehaald. Zodoende kunnen we daar de kachel aan zetten als we aan het werk zijn en wordt het toch nog een beetje aangenaam.
Het gevolg is dat de hal groter is geworden en we al onze spullen hebben terug getrokken in het kleine overdekte deel van de hal. Tevens hebben we daar weer een zeil voor gespannen om de ergste stof tegen te gaan.

Zoals eerder gemeld staan de cijfers op de banken in de manschappenruimte, net als vroeger. De logica in de volgorde ontbreekt ons maar dat terzijde. Inmiddels zitten er ook al enkele laklagen overheen en is het plafond nagenoeg af. Hier en daar moet nog wat glad ‘gestreken’ worden.
In dezelfde manschappenruimte is ook de nieuwe vloer aangebracht. Een aluminium plaat met diamantprofiel. Dit profiel is kleiner dat het oude welke niet meer te verkrijgen is. Ook de opstaande schopranden zijn weer vast getimmerd. De afwerking daarvan gebeurt deze maand.

Dan zijn er in de manschappenruimte 3 tunnels geplaatst. Deze tunnels dienen ter beveiliging van de later nog aan te brengen as die de pomp aan gaat drijven. Deze as komt dwars door de cabine te lopen en men zou zich daar zeker aan kunnen verwonden. De tunnels voorkomen dit.
Voor het luchtrooster aan de voorzijde is eindelijk het juiste afdichtingrubber gevonden. Deze past precies en wordt ook binnenkort vast gekit.

In de linker treeplankkast heeft ook het een en ander plaatsgevonden. De oude lederen riemen die aan de houten blokken bevestigd waren om de goederen mee vast te binden waren door de loop der jaren heen ingedroogd en op. Na info bij de lokale schoenmaker zijn we bij de firma van Rijs , zadel en tuigmakerij, in Zevenhuizen terecht gekomen. Een van de medewerkers aldaar is lid van de plaatselijke vrijwillige brandweer en deze bezit ook een fraaie antieke handspuit. Van het een komt het ander. Deze firma heeft voor ons nieuwe riempjes op maat gemaakt en ons deels gesponsord, waarvoor onze dank.

Onze huisschilder heeft afgelopen weken ook aardig wat uurtjes besteed aan de logo’s op de voorportieren. Deze waren doorgelopen en zijn opnieuw aangebracht met veel handvlijt. Het resultaat is er dan gelukkig weer naar.
Een deel van het gereedschap is ook weer aangepakt. Scheppen, schepjes, beugeltjes, rieken, alles is gelakt en kan er voorlopig tegen.

Vier kleine handstraalpijpen, die nog niet aan een polijstbeurt waren toe gekomen, hangen inmiddels blinkend op hun vaste plek in het voertuig. Wat een mooi gezicht en nog meer als straks alles glimmend en glommend in de Spuit te zien is. Het einde is in zicht. Tot volgend jaar.