Nederlands bowlingkampioen onttroond door brandweerboer

Afgelopen zaterdag vond weer de 2-jaarlijkse brandweer bowlingwedstrijd plaats van de brandweer Voorschoten. Locatie van de wedstrijd was deze keer in Sassenheim bij de welbekende ‘oude Tol’. Voor velen waren de weken voorafgaand aan ‘de dag’ al zenuwslopend. Diverse geluiden deden de ronde en al gauw ontstonden er serieuze kanshebbers voor de wisselbekers (vrouwen en mannen). De een was al in training gegaan om zijn/haar worpen te perfectioneren, de ander vertrouwde op zijn eigen bowlingschoenen en –bal en weer een ander verklapte dat hij ooit Nederlands bowlingkampioen was geweest.

Veel commotie dus vooraf maar er waren uiteraard, zoals ieder Voorschotens bowlingkampioenschap waardig is, veel outsiders. Mede ook vanwege het feit dat er enkele vertrouwde bowlers vertrokken zijn maar ook dat er weer verse nieuwe bowlers zijn bij gekomen. Wat hun kwaliteiten zijn moest nog blijken.

Om klokslag 7 uur werden de ploegen spontaan ingedeeld en bleven de kneusjes achter de banen hangen. Rugletsel belette hen de prachtige wisselbekers te kunnen winnen.
Na een aantal beurten staken al diverse vrouwen en mannen boven de rest uit. Strikes en spares vlogen bij sommigen over het beeldscherm heen. Maar op het moment supreme bleek dat ook zij de druk niet aan konden. Op het scherpst van de snede werd er gebowld (niet geblowd).

Bij de vrouwen waren het Olga en Nicolette die om de eer streden. Na 10 beurten bleek achteraf dat beiden 109 punten hadden gegooid en moest er een beslissing komen. Zo werd er gekeken naar het vervolg van de overige worpen. Op slechts 1 puntje bleek Olga hierin net iets beter en werd voor 2 jaar de nieuwe kampioen bij de vrouwen.

Bij de mannen de mannen was de strijd niet minder. Door de beste stuurlui aan wal te laten, hielden deze het verloop nauwkeurig bij. Een 3-tal mannen volgden elkaar op de voet waarbij de stand 1, 2, 3 constant wisselde. Zo was het jonkie Eelco die met een veel te lichte bal de ene na de andere strike probeerde te gooien. Maar hij kon de druk van zijn Personal Coach, die hem op de voet volgde, niet aan. In de laatste worpen verprutste hij het en werd uiteindelijk 3e. Jos dacht met zijn 159 punten een aardige gooi naar de felbegeerde beker te doen tot het moment aanbrak dat brandweerboer Leo met verwoestende kracht zijn laatste pins omgooide en op 162 uit kwam.

Bij de prijsuitreiking kwamen diverse personen aan bod. Zo werden de troostprijzen dit jaar toegekend aan Renee Dijkshoorn en Frank van Oudenaarden. Beide kregen van de personeelvereniging en anti stress pakket aangeboden.

Winnares bij de vrouwen Nicolette was de hemel te rijk. Sprak ik in het begin over een Nederlands kampioen bowlen dan had ik het over de man van Nicolette. Remco had aangekondigd dat hij ooit Nederlands kampioen bowlen was geweest. Gelukkig voor ons en jammer voor hem want dat was 18 jaar geleden bij de junioren. Dat hij dit verteld had, op zijn eigen bowlingschoenen stond, troosteloos gooide en zijn vrouw de 1e prijs in de wacht sleepte zal hij nog lang moeten horen. Ik schat zo’n 2 jaar. Remco heeft nu uitgebreid de tijd om zijn niveau op te gaan schroeven.

Na het bowlen werd de avond afgesloten met een fantastisch diner, ijs en koffie toe. Alle organisatoren van de personeelsvereniging bedankt voor de gezellige avond.

Kijk hier voor de uitslag.